Psy bez sierści – poznaj najpopularniejsze łyse psy
https://pixabay.com/pl/photos/szczeniak-grzywacz-chi%C5%84ski-1684821/
Psy bez sierści z całą pewnością mają niecodzienny wygląd. Czy jednak są to zdrowe rasy? Jak je pielęgnować i czy łyse psy to najlepszy wybór dla alergika?
Spis treści - kliknij
Pies bez sierści – skąd się wzięły takie rasy
Psy bez sierści pojawiły się już 3 tysiące lat temu. Spotykane były głównie na terenach o gorącym klimacie tj. Ameryce Środkowej, Azji i Afryce. Brak sierści u tych psów to wynik mutacji genetycznej, która pojawiła się przypadkiem, a poprzez selekcję środowiskową powstały psy o całkowicie nagiej skórze. W gorącym klimacie liczy się wysoka tolerancja psa na ciepło, a znikome owłosienie pozwalało na dobrą aklimatyzację. Celowa hodowla bezwłosych psów zaczęła się dopiero w XX wieku, dając światu zaledwie cztery rasy nagich psów oficjalnie uznane przez Międzynarodowy Związek Kynologiczny.
Pies bez sierści – jak go pielęgnować
Psy bez sierści wymagają pielęgnacji, jak psy obdarzone sierścią lub włosem, jednak nie jest ona taka sama. W ramach ochrony psa przed zimnem bezwzględnie trzeba zaopatrzyć go w ciepłe ubrania na zimę, nieco lżejsze na jesień i na okres wiosenny. Gołe psy będą marzły i przez ten fakt wymagają bogatszej garderoby niż psy bez podszerstka. Zadbany pies bez sierści nie wykazuje większej skłonności do przeziębiania niż psy posiadające okrywę. Skóra bezwłosych psów ze względu na brak bariery, jaką zapewnia futro, jest bezpośrednio narażona na podrażnienia i poparzenia słoneczne, dlatego wymaga nawilżania po każdej kąpieli i ochrony przeciwsłonecznej na okres wiosny i lato. Szampony i balsamy powinny mieć prosty skład i działać na skórę, a nie oddziaływać swoimi właściwościami na włos, którego pies nie posiada.
Sprawdź karmę dla psa alergika
Reklama
Jak często kąpać psa bez sierści?
Pies bez sierści zamiast systematycznego wyczesywania potrzebuje regularnych kąpieli, które mają za zadanie usuwać sebum i zebrany na ciele brud. Nagie psy muszą być kąpane dwa razy w miesiącu, czyli mniej więcej co 14 dni. Produkty pielęgnacyjne powinny być łagodne, najlepiej o naturalnym, najkrótszym możliwym składzie. Bezwzględnie nie wolno stosować kosmetyków przeznaczonych dla ludzi. Łyse psy mają bardzo delikatną skórę, którą zbyt agresywne produkty mogą podrażnić. Po kąpieli czworonoga trzeba dokładnie osuszyć i nasmarować gołe ciało balsamem o właściwościach nawilżających i łagodzących np. masło shea, aloes. W okresie letnim bezwłosego psa trzeba chronić przed promieniowaniem słonecznym. Balsam lub krem z filtrem UV jest niezbędnym kosmetykiem, który uchroni psa od oparzeń.
Jak chronić skórę psa bez sierści?
Skórę nagich czworonogów trzeba chronić przede wszystkim przed nadmierną ekspozycją na słońce także, gdy pies przebywa w domu i nieświadomie wystawia się na promienie wpadające zza okna. Pies bez sierści opala się tak samo, jak my, przez co jest bardziej podatny na poparzenia i udar. Skórę psa należy chronić, stosując odpowiednie środków pielęgnacyjnych, podczas kąpieli, a także ubierając psa na spacery, by nie naraził się na skaleczenia i otarcia wywołane przez zdrewniałą roślinność. Dbając o skórę bezwłosego psa, warto zwrócić uwagę na właściwe nawodnienie organizmu zwierzęcia. Wszystkie psy w tym łyse rasy psów powinny mieć stały, niczym nieograniczony dostęp do świeżej wody, by właściwie nawilżać skórę „od środka”. Nawodnienie ma znaczący wpływ na przesuszenie, łuszczenie, swędzenie, elastyczność oraz wystąpienie wtórnych zmian skórnych.
Pies bez sierści – czy to idealny wybór dla alergika?
Trudno jednoznacznie określić czy pies bez sierści będzie alergizował osoby „uczulone na sierść”. Wyjaśnić należy, że to nie sierść jest przyczyną odczynów u alergików. Jest nim białko (Can f1) zawarte głównie w ślinie i naskórku, a rozprowadzane po ciele i sierści psa poprzez samopielęgnację. Kontakt psa z tekstyliami domowymi i bliska relacja z człowiekiem powodują transfer tego białka na odzież i w każdą możliwą przestrzeń domu. Dodajmy do tego lotność złuszczonego naskórka i mamy alergen wszędzie, nawet tam, gdzie zwierzęcia nigdy nie było. Ograniczyć „alergię na psa” także tego łysego można poprzez wzmożone kąpiele (co wcale nie jest dobre dla psów z okrywą) i zakazanie psu spania w naszej pościeli czy wchodzenia na kanapy i fotele. Efekty alergii zminimalizować można wysoką dbałością o higienę otoczenia, po prostu dokładniej sprzątając. Reasumując: łyse psy mogą być lepszym wyborem dla alergika marzącego o czworonogu, gdyż takie psy kąpiemy co dwa tygodnie, przez co częściej zmywamy alergizujące białko z jego skóry. Pies bez sierści nie jest hipoalergiczny, wszystko zależy od rodzaju i nasilenia alergii.
Psy bez sierści – najpopularniejsze rasy
Rasy psów bez sierści nie są tak liczne, jak psy mające okrywę. Wiele ras bezwłosych wyginęło, a tych, które przetrwały jest zaledwie kilka. Najpopularniejsi przedstawiciele to: meksykańskie i peruwiańskie psy bezwłose, grzywacz chiński, amerykański terier bezwłosy i psy khala.
Pies bez sierści – grzywacz chiński
Grzywacz chiński to pies, którego właściwości grzewcze doceniał szczególnie cesarz chiński. Mały pięciokilogramowy pies nie jest całkowicie pozbawiony włosa. Wzorzec wymaga bujnego i długiego włosa na głowie, szyi, łapach i ogonie. Grzywacz jest psem towarzyskim, o radosnym usposobieniu, lubiącym aktywnie spędzać czas z rodziną. Nie stroni od delikatnych pieszczot, ale nie powinny być natarczywe. Starsze dzieci, mniej hałaśliwe psy, a nawet koty są mile widziane w domu tego bezwłosego psa. Grzywacz nie wykazuje agresji ani strachu, lecz wobec obcych zachowuje wyraźny dystans.
Nagi pies peruwiański
Nagi pies peruwiański to kolejny pies bez sierści. Charakteryzuje się umiarkowanym temperamentem, uczuciowością, zwinnością. Pies peruwiański jest zdeklarowanym sprinterem i nie wymaga intensywnego wysiłku, by zachować spokój w domu. Jak na rasę pierwotną nie jest też bardzo niezależnym, ale wymaga konsekwentnego i łagodnego wychowania. Do nieznanych ludzi w domu musi się dość długo przyzwyczajać, ale czas pokazuje, że nie ma problemu z ich akceptacją. Nagi pies peruwiański z łatwością uczy się nowych umiejętności, jest inteligentny. Ten bezwłosy pies jest uznawany za dobro kulturowe Peru i występuje w trzech wielkościach.
Nagie psy meksykańskie
https://pixabay.com/pl/photos/pies-bezw%c5%82osy-pies-meksyka%c5%84ski-6694869/
Nagi pies meksykański to szczerze oddany przyjaciel człowieka. Czułość serwuje wobec każdego członka rodziny, ale silnie zżywa się tylko z jedną wybraną przez siebie osobą. Ten pies bez sierści jest zdystansowany wobec obcych i tylko gdy dostrzeże intruza, staje się szczekliwy. Gorący meksykański temperament wykazuje wyłącznie na spacerach, jest aktywny i wymaga odpowiedniej dawki ruchu. W domu zachowuje się spokojne i czujnie. Nagi pies meksykański wymaga starannej socjalizacji, gdyż bywa uparty i nie należy oczekiwać, że będzie bezwzględnie podporządkowany. Podobnie jak pies peruwiański występuje w trzech rozmiarach.
Amerykański terier bezwłosy
https://www.publicdomainpictures.net/en/view-image.php?image=120846&picture=crested
Amerykański terier bezwłosy to najmłodszy przedstawiciel psów bezwłosych. Szczenięta przychodzą na świat pokryte skąpym owłosieniem, które z czasem całkowicie gubią. Terier dobrze współpracuje z człowiekiem, jest inteligentny, a wychowanie go nie powinno sprawiać trudności. Energia wręcz go rozpiera, dlatego wymaga starannej organizacji czasu i aktywnego fizycznie spaceru. Przodkami tego psa są psy myśliwskie, dlatego co jakiś czas odzywa się w nim instynkt łowcy. Jest psem dociekliwym i bystrym. Ten pies bez sierści chętnie towarzyszy człowiekowi przy wszelkich czynnościach domowych.
Łysy pies – Khala
Psy khala nie mają jednolitego wzorca i występują w dwóch odmianach krępej i zbliżonej wyglądem do charta. Ten pies bez sierści wywodzi się od czworonogów indian z plemienia Keczua, które wykorzystywano do polowania i stróżowania. To największe psy spośród nagich ras. Khala to wrażliwe psy, które mocno związują się z opiekunem i tak jak reszta łysych psów są nieufne wobec obcych. Psy te nie są oficjalnie uznane za odrębną rasę, a ich pochodzenie nigdy nie było formalnie spisane.
Psy bez sierści – ile kosztują takie rasowe psy?
Koszt zakupu psa bez sierści waha się od 3 do 6 tysięcy złotych. Wysokość ceny zależy od renomy hodowli, rasy, płci, możliwości dalszego rozmnażania oraz dostępności zwierząt w kraju.
Redakcja
Poznaj inne ciekawostki o rasach psów i kotów
